ဘာေႀကာင့္လဲ...
နီးနီးေလးလို႔ ယူဆမိခ်ိန္မွာ
အေ၀းဆုံးမွာရိွေနဆဲလို႔ခံစားမိတာ....
ဘာေႀကာင့္လဲ...
နားလည္နိုင္ဆုံးလို႔ ခံယူမိခ်ိန္မွာ
ကိုယ့္အသိဥာဏ္ေတြက ဗလာအက်င္းျဖစ္ေနတာ...
ဘာေႀကာင့္လဲ...
အရာအားလုံးကိုေပးဆပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမိခ်ိန္မွာ
ကိုယ့္ဆီမွာဘာမွမရိွေတာ့တာ...
ဘာေႀကာင့္လဲ...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ႀကိဳးစားခ်ိန္တိုင္းမွာ
အမွတ္မထင္ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တာ...
ဘာေႀကာင့္လဲ...
ကိုယ့္ယုံႀကည္ခ်က္ေတြ အနက္ရိႈင္းဆုံးအခ်ိန္မွာ
ကိုယ့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရိုက္ခ်ိဳးခံရတာ...
ဘာေႀကာင့္လဲ...
ငါ့ေပွ်ာ္ရႊင္မႈတိုင္း ေနာက္မွာ
၀မ္းနည္းျခင္းဆိုတာက အရိပ္လိုကပ္ေနတာ..
ဘာေႀကာင့္လဲ...
ငါမက္ခဲ့တဲ့ အိမ္မက္ေတြ
အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါ ျပိဳလဲခဲ့ရတာ...
ဘာေႀကာင့္လဲ.........................................
4 comments:
ဘာေႀကာင့္လဲ...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ႀကိဳးစားခ်ိန္တိုင္းမွာ
အမွတ္မထင္ ေရာက္ေရာက္လာတတ္တာ...
အားပါးးးးးးးးးးးး ျဖဴေရ
အဲ့ဒီလုိအေတြးေၾကာင့္ သုံးည အိပ္ပ်က္ခဲ့ရတာေလ
အခု ကဗ်ာအသစ္ေလး လာဖတ္ခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာ လင္းသြားတာပဲ
ေက်းဇူးပါေနာ္
ဟ ဟ...ကဗ်ာေလးကေကာင္းတယ္။
ကဗ်ာဖြဲ႔ဆိုပံုကတစ္မ်ိဳးေလးဆန္းတယ္။
အဲဒိလိုဖြဲ႔ဆိုတာကိုဘာလို႔ေခၚလဲဟင္။
ကြ်န္ေတာ္လဲအဲဒိလိုမ်ိဳးကဗ်ာေလးေတြေရးေရးမိတတ္လို႔ဗ် ။ လာျမည္းၾကည့္ေနာ္ ပံုစံအတူတူပဲ
မွန္တယ္ဒါေပမယ့္တဲ့ဗ်
ေရာက္တယ္ ျဖဴေရ ကဗ်ာေလး ေကာင္းလြန္းတယ္
ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္းတာပဲ..
Post a Comment